سفر به ارمنستان

پنجشنبه٢٢ مرداد نود و چهار 

ساعت ٦:٣٠ صبح از تهران بطرف جلفا حرکت کردیم و پس از عبوراز شهرهای قزوین ، زنجان، تبریز، مرند،  ساعت ٣ به جلفا رسیدیم و پس از استقرار ، تصمیم گرفتیم گشتی در شهر و به کلیسای سنت استپانوس بزنیم و این کلیسا در ١٧ کیلومتری جلفا و در امتداد رودخانه مرزی ارس قرار دارد که با پیچ و تاب و غمزه هایش مرا به یاد این شعرحافظ می اندازد

ای صبا گر بگذری بر ساحل ارس

      بوسه زن بر خاک ان وادی و مشکین کن نفس






کلیسای سن استپانوس یا سنت استپانوس دومین کلیسای مهم ارامنه ایران است که از نظر اهمیت بعد از قره‌کلیسا قرار می‌گیرد. این بنا در استان آذربایجان شرقی در ۱۷ کیلومتری غرب شهر جلفا و در فاصله ۳ کیلومتری کرانه جنوبی رودخانه ارس در محلی به نام قزل وانک (صومعه سرخ) واقع شده است. این کلیسا در سده نهم میلادی ساخته شده است ولی به علت زلزله دچار آسیب‌های جدی شده بود که در دوران صفویه مورد مرمت و بازسازی قرار گرفت.

 

 

 پس از بازگشت از کلیسا به بازار روسها رفتیم که برایم جذاببتی نداشت .

جمعه ساعت شش صبح بطرف مرز نوردوز حرکت کردیم و پس از طی ٦٠ کیلومتر مسیر زیبا به مرز رسیدیم و با توجه به گرفتن ویزا در تهران و کاپوتاژ ماشین ، انجام مراحل قانونی از پلی که مرز ایران و ارمنستان بود گذشتیم و به انطرف که مامور زنی که بدون روسری بود رسیدیم که مرا به فکر واداشت که چگونه ممکن است در یک فاصله سی متری دو خدا دو قاضی دو جهنم دو بهشت برای ما انسانها وجود داشته باشد .

متاسفانه برخلاف کشور خودمان مامورهای ارمنستان بداخلاق و عصبی بودند و این باعث میشد که در ابتدا با مشکلاتی روبرو شویم

به هر حال پروسه قانونی خروج خودمان و ماشین حل شد ، کل پروسه خروج از مرز سه ساعت طول کشیدما بطرف شهر کاپان حرکت کردیم واین مسیر بسیار زیبا و پر پیچ و خم با جاده ناهموار و پر از چاله بود.

پس از ان شهر نسبتا بزرگ گوریس را دارید که دارای هتل های خوبی میباشد ، صد کیلومتر بعد از گوریس با یک جاده که طول ان تقریبا ده کیلومتر است به شهر زیبای ییلاقی جرموک میرویم که من برای استراحت در اینجا هتل رزرو کرده بودم.

 

 

 

پس از خوردن صبحانه بطرف ایروان حرکت کردیم که ١٧٥ کیلومتر بود و جاده به مراتب بهتر از قبل بود و در بین مسیر رستوران و دستفروشهای زیادی بودند که میوه و شراب میفروختند.

در راه رسیدن به اراوارات قله زیبای آرارات را میبینید که با طنازی خود را به رخ مسافران میکشد وافسوس مرا با خود به همراه داشت که چرا ازآن نمیتوانم صعود کنم ،

به هر حال به ایروان میرسیم و پس از پیدا کردن هتل مان توسط google earth و استقرارمان به مرکز شهر جهت خوردن غذا و تماشای رقص فواره ها رفتیم . 

این را باید بگوییم که غذا در ارمنستان بسیار متنوع و خوشمزه و ارزان است که با ذائقه  ما ایرانیان بسیار سازگار و مطبوع است.

 

برای بهتر شناختن ایروان میتوانید به سایت tripavisor مراجعه کنید ، بهترین رستورانها آثارباستانی ، تفریحات را به شما معرفی میکند کما اینکه همه ایرانیها رستوران parvana را به ما معرفی کردند و شما میتوانید در این سایت از کم و کیف آن اگاه شوید مثلا در این سایت از تجارب دیگر مسافران گفته میشود؛ مثل فضای خوب آن ، اجباری بودن بخشی از پیش غذا ، گرفتن پول اضافی بر سفارشات ، عدم کیفیت غذا و غیره که من سه مورد آنرا تایید میکنم و مورد سوم را بدلیل عدم استفاده از مشروب الکلی ، نه تایید میکنم و نه تکذیب ولی توصیه میکتم آنرا نادیده نگیرید.

پس از سه روز ماندن در ایروان مسیر شصت کیلومتری به سوان را انتخاب کرده و به دریاچه سوان رفتیم که خوشبختانه تمام مسیر اتوبان هست .

 

غذا ،میوه، در شهر سوان ارزانتر از تهران است

ما روز اول را به گشت زنی در شهر سوان و استراحت و استفاده از فضای زیبای هتل noyland گذراندیم و هم اکنون که سفرنامه خود را مینویسم ساعت هفت صبحه و صدای مرغان دریایی مرا بیاد دوران کودکی ام و این شعر شاعر بزرگ سرزمینم شاملو می اندازد.

فردای آن روز بطرف شهر دیلیجان که به سویس ارمنستان مشهر بود رفتیم از سوان تا دیلیجان حدودا ٤٠ کیلومتر است و واقعا زیباست اما نه به زیبایی رامسر 

کلا ارمنستان دارای مناطق کوهستانی نیمه بیابانی و جنگلی میباشد که مناطق جنگلی ان به زیبایی شمال ما نمیباشد ولی جلوه زیباتری دارد و بزرگترین حسن آن عدم ساخت و ساز و تمیز بودن ، نسبت به شمال ما میباشد و شاید اگر ثروت ایرانیان و بی قانونی آن بود دیگر این دو مزیت را در ان نمی دیدی و در هر نقطه  ویلایی را میدیدی که از دل جنگل سر براورده

سپس به سوان برگشتیم و فردای انروز از جاده ایی که گوگل مپ بمن داده بود و کوتاه تر بود بطرف گوریس حرکت کردیه و پس از یکشب خوابیدن و استفاده از هوا ، مناظر، وغذای خوب ان بطرف مرز ایران حرکت  کردیم.

نمایی از کوهستانهای دیلیجان

 

 

 توضیح جهت خروج از مرز با ماشین

١ : گرفتن کاپوتاژ ماشین در تهران ( جاده قدیم کرج ) 

٢ : گرفتن ویزای ارمنستان از تهران 

٣: گرفتن گواهینامه بین المللی

٤: گرفتن بیمه ماشین برای ارمنستان در لب مرز ایران 

٥: پس از گذشتن از مرز ایران و پلی که از ارس میگذرد به انطرف پل میرسیم که یکنفر از چشمها اسکن کرده و پاسپورتها را کنترل میکنند

٦: پس از دویست متر به یک کیوسک در سمت چپ میرسید که پاسپورت ها و ماشین را کنترل میکنند

٧: به ساختمان ورود به ارمنستان میرسید که سرنشینها ، وارد انجا میشوند و پس از پانزده تا نیم ساعت وارد ارمنستان میشوند

٨: راننده با ماشین وارد یک سوله در محوطه باز میشود واسکن میگردد وسپس ماشین را پارک کرده و به داخل همان ساختمان که همه میروند ، میروید

٩: اول سمت چپ ، تامدارک ماشین ثبت شود

١٠: بانک انتهای سالن و مشخص است

١١: رفتن به باجه قبل از بانک

١٢: گرفتن کپی 

١٣ ثبت تمامی مدارک و گرفتن مدارک و کنترل ان

١٤: سوار ماشین شوید و بطرف خروج بروید تا مهر بزنند

وارد ارمنستان میشوید.

 

در صورت داشتن هر گونه سوال با ایمیل من تماس بگیرین

 

[e-mail]